Jide pensieres

Jide pensieres – sun eles nduredes
y lascëve purté sun monc y coi,
o lecorc de ch’la montes tan beles
che ie ove udù canche fove iló nasciù.

Ch’i raions cun si gran crëps saludëdeme
y ch’i luesc che sperdui tl surëdl lunova,
o mi tiera tan bela y perduda,
o valeda, te ies unida venduda al fulestier.

Bela usanzes, ulà ieles pa jites a finé,
adalerch n ai purtà riesc de autres,
lecurdanzes tl piet śën se descëida inò,
les me lascia udëi I tëmp passà.

Ch'i biei dis che ne vën plu nia,
ch'i biei ani śën ie finei via.

Dla natura audions lonc y lerch n jëm,
o Seniëur, cie pudons'a nëus pitli śën mo fé?
O Seniëur, cie pudons'a nëus pitli mo fé?
O Seniëur, cie pudons'a nëus pitli mo fé?

Cie pudons’a nëus fé?