Mond

Mond, ciuldì fejes’a nsci cun nëus?
A n valguni ti mëines tan de ega che la salansa via si cëses,
pu mond, y lasces duc jì sot.
D’autri lasces tl stuep y sëcia y patì la sëit y la fam.

I lasces duc murì.
Pu mond, cie te ons’a fat?

Te tosses cënder, te spudes fuech y te sofles desperazion,
spazan via dut nosc avëi, nes lascian a mans desnudes.
Pu mond, cie te ons’a fat?
Canche ti pel scumëncia a zitré desdrujes dut ntëur a nëus,
chël che nëus on cun gran fadies fat su.
Pu mond, cun de gran fadies.

Mond, ciuldì nes es’a lascià deventé nsci?
Melcuntënc, riei y egoisć, ciuldì nes lasces’a tan patì,
se cumbater y se mazé un l auter?

Mond, son dessenà cun té
y no dì che l ie mé dut nosta gauja,
tu fejes l bel y l burt tëmp y no nëus.
Pu mond, y no nëus.

Mond, datrai me vën bën da dì tan bel che te ies,
canche tu nes mostres ti bel mus,
ma ne posse perchël nia vester cuntënt.
Mond, no vester tan da uem,
tu ares ënghe dant o do na fin
y nëus saron povester sun n’autra tiera,
nzaul tl infinit dl univiers.