Ënt cun tënt

Tiret’ su la brea, japé l fundamënt,
stredes da giara per chël ch’ ie inuzënt
y giara deguna, che l ie pu tarënt,
cun auti n gran grum y n puz termënt,
che va tan debota cun l tof do si vënt,
che va tan debota cun l tof do si vënt.

Grant ie l tacuin, sce un t’l cunsënt,
po’ foss’l magari cun té mo parënt,
y scioldi che mancia n’ me fej nia cuntënt,
la banches dà crëta y nia che rënd.

Chësc dà dut da cë, pu degun fundamënt,
che chësc n’ à pu degun fundamënt.

Tel ëiles da Roma à culanes d’arjënt,
cun roces tan curtes y cuecenes svaient,
dan paië staier n lamentamënt
per chëi gran acorc ju tl parlamënt,

che plu che i rejona y mo plu ch’ i mënt
y mo plu y mo plu ch’ i mënt.

Y na tel ëila che va ju a Trënt
dan che la bëisa ala l mus bel ntënt,
plu gën na foto che n bur mus depënt,
sce l ël la paia po’ iel melcuntënt.
De se maridé ne sal nia sce l s’la sënt,
l ie dut duiëus for pra l medemo dënt

y ëila cuntënta se n va te n cunvënt
y cuntënta se n va te n cunvënt.

Tl scur de ch’i bòsc dut n scurzamënt,
la stëiles che toma dal gran firmamënt,
pu sce ne fosse nia ie, ch’ son pu tan n valënt,
n’ me lamënte pu nia, l ie pu dlonch n spavënt…
Śën lasci pa vëis, pona sons ie cuntënt,
pona lasci pa, lasci pa… vëis.