Tan de jënt

Tan de jënt cëla mé cun i uedli,
tan de jënt rejona mé cun la bocia,
tan de jënt aud mé cun la urëdles,
ma si cuer ie for mo uet.

Tan de jënt pënsa for mé ai autri,
se fej i conc cie che n pudëss’ mo ti n tò
y co fé a mplenì mo deplù l tacuin,
ma si cuer ie for mo uet.

Ma co foss’ pa datrai stlù i uedli y cialé,
stlù la bocia y rujené, l bastëssa giaurì l cuer.
Ma co foss’ pa datrai ai autri n pue’ pensé,
savëi canche l ie assé, l bastëssa giaurì l cuer.

Tan de jënt ie bele stancia canche la leva,
tan de jënt ne chier nianca si streda,
tan de jënt ie mé massa freda,
massa freda de giaurì si cuer.

Ma co foss’ pa datrai n pue’ de manco se lamenté,
uni tant se lascé judé, l bastëssa giaurì l cuer.
Ma co foss’ pa datrai n pue’ deplù se purvé,
uni tant se lascé judé, l bastëssa giaurì l cuer.

Ma co foss’ pa datrai stlù i uedli y cialé,
stlù la bocia y rujené,
l bastëssa giaurì l cuer.