Na melodia dla natura

Na melodia dla natura y na cumpania drët da ulëi bon,
te nosta bela val Gherdëina, fata it’ tla plu bela mont’s.
Danter i crëps sun ch'la bela pizes pudons s'la cianté
y po' auden daujin y dalonc n bel rundenì,
na tel belëza che fej legrëza a nëus duc adum,
ne desmincëde che n post tan bel ne n’iel pa mé·un.

Holaio tiri holaio tiri holaio tiri-a-ri huldio,
holaio tiri holaio tiri holaio tiridiri.

Te n bel bosch na blòta suneda y n pitl ruscel che vad o si·aghel,
a scuté su na tel melodia i nierves che paussa ajach’ I ie tan bel.
Sce n cëla da sëira uJache I surëdl ie jit dojù,
I ciel che dessënia I scur che vën dossù,
sce n pënsa na melodia te n tel bel mumënt,
n p'sier nes fej sté saurì y n pue’ plu cuntënc.