Fanziëutes y l rest

La mauta de curzelon tën adum i ziedli blanc
dl furnel dla pitla stua, chël dlongia cuna.
Tizé do n bel vencëi, l bruja che l ie n plajëi.
L ëifl ie bel fiers, ruënt iel de uni viers.

Sciaudé su dut cie che ie restà deplù.
Spëisa fovel per duc canc, nëinesc, jëuni, pitli y granc.

La festa fova granda, i purtova l valon,
l mane ficià te poscia drucova per l peson.
L laviec dala bales fova njenià,
la flama tla fanucia brujova l ont mpià.

Per smauzé la fanziëutes da pavé,
leprò mo zeche de mat, n pue' de papaciuei tl lat.

Jopa da fuiadines, n bon ribl de furmenton,
panicia bela bieha mëina tl magon,
grosti sëc da tlozes cun pria sëurajù,
n tòch de centlin de pan che ie dur da malan

y leprò soft de ëurasolza mo
y ala fin ne n'iel restà plu nia,
mé da paië la chëuta sun la dumbria.