L moler

le ulësse vester n iede n moler
y depënjer duc i culëures dla vita.
Pona piessi su sa mont a me goder l vërt
y me tò l Saslonch ti braces - me sentì n moler.

Po' tulëssi l majer penel che abine,
che adrove doi mans per pudëi depënjer.
le tulësse l blanch dla nëif
y l brum dl ciel y l cueciun
de vel‘ flëura per depënjer
n cheder de mi vita.

Pona jissi ora per l mond dalonc,
giaurisse urëdles y cuer per udëi;
po' me sentissi n moler cunescian
la persones, si grijes fosc
y scures che les porta dedite.

Po' depenjëssi n cheder
cun i culëures plu vives
y stersc che é,
y po' ti l mustrëssi a duc:
cialëde y purvëde a sentì!

le ulësse vester n iede n moler
y depënjer duc i culëures dla vita.
Pona piessi su sa mont
a me goder l vërt y me tò
l Saslonch ti braces –
me sentì n moler.
Pona piessi su sa mont
a me goder l vërt y me tò
l Saslonch ti braces -
me sentì n moler.